(alternatywnie: barry lyndon na dzikim zachodzie)

Moi Mili,

obejrzałam sobie ten film, aby manifestować moje urodziny. oto mój pierwszy film obejrzany w wieku 17 lat. niesamowite, doprawdy. słyszałam, ze jest całkiem dobry, zatem zaryzykowałam (nie żałuje, ale jakbym obejrzała koncert Pana Bowie (wedle moich planów), również bym nie żałowała)

uważam, ze to przyjemna opowieść, wspierająca narracje przyjaźni na wieki wbrew przeciwnościom losu (idealne na egzamin ósmoklasisty)

głowa mnie rozbolała, chcę pojeździć na koniu. kiedyś bardzo dużo jeździłam, chciałam nawet nakręcić western, ale robiliśmy to telefonem i pod światło, wiec skończyło się tragicznie

nie mam siły się głębiej rozwodzić; jeśli nie obejrzeliście, to warto, bo zawsze można się pośmiać ze lśniących, idealnych mężczyzn, braku kobiet i problemów (poza radosną zabawą w strzelanie)

morał: jakby matematyka była tak łatwa jak strzelanie powyższym filmie, oglądałabym trzy filmy dziennie.